Ziemia Caelum

Krasnoludowi kończyły się pieniądze a usłyszał od miejscowych dużo na temat naboru do walki. W końcu był wojownikiem więc postanowił pomóc wygrać walkę z piratami. Miał w sumie z nimi na pieńku, to oni wybili jego rodzinę, to oni splądrowali całą krasnoludzką wioskę i krasnoludzkie kopalnie. Nie mógł się już doczekać kiedy zatopi swój topór w ich ciałach. Nie żeby był sadystą, po prostu lubił zabijać nie przyjaciół...
Udał się nad morze aby zgłosił się na ochotnika. Zauważył, że przed nim szedł jakiś elf, nie początku nie myślał, że elf podąża w tym samym kierunku i tym samym celu. Lecz później zobaczył, że musi współpracować... z elfem...

-Hejże wam, zwę się Kain i mam zamiar zgłosić się na ochotnika, muszę sprać tych morderców! - wykrzyknął krasnolud unosząc swój topór wysoko w górę, następnie splunął na ziemię i zapalił tytoń z fajki. Nie przejął się tym, że podczas walki może się poważnie uszkodzić lub zranić. W końcu wiedział już dużo o piratach i bitwach... Może nie był starszym przedstawicielem tejże rasy, ale dużo wiedział.

Vrael obejrzał się za siebie, gdy usłyszał kogoś kroczącego za nim. Obejrzał się, a tuż po tym stłumił warknięcie i skrzywił się z niesmakiem. Krasnolud? Dlaczego musiał współpracować z krasnoludem? Westchnął lekko i wysłuchał słów Kaina. "Jaki napaleniec..." - przemknęło mu przez myśl, po czym znowu odwrócił się w stronę strażników. Zapamiętał instrukcje i powoli ruszył w stronę ostatniego statku, na odchodne czochrając krasnoluda po głowie, ot tak, żeby zrobić mu na złość. Uśmiechnął się złośliwie, gdy odkrył, że musiał się aż schylić by to zrobić.
Już po drodze szukał wzrokiem kapitana, szukając kogoś niepasującego do reszty. Ciągle jednak dręczyły go obawy. Po pierwsze: misja będzie niebezpieczna, a on zna się głównie na uzdrawianiu, no i całkiem nieźle śpiewa. W żadnej bitwie nie brał udziału. Po drugie: krasnolud! KRASNOLUD! Czy kiedyś w historii elf i krasnolud współpracowali? Skrzywił się z niesmakiem i szybko uwolnił się od tych myśli, całkowicie skupiając się na znalezieniu kapitana.

Krasnolud i elf to niecodzienny widok, choć tak już w końcu bywało. Jako, że Caelum nie leży ani w królestwie elfów, ani krasnoludów, są tu wszyscy, choć w większości zwykli ludzie. Wchodząc na pokład, znaleźli wiele dziwadeł. Poza zwykłymi ludźmi, widać było z trzech elfów i dwóch krasnali. Poza tym, jeszcze jeden w ciekawej szacie zasługiwał na miano maga. Ale nie oni byli tu najdziwniejsi. Prawdziwe widowisko prezentowali marynarze płynący na tym statku. Można było zauważyć, że nie płyniecie na zwyczajnym statku, a na jedynym statku nie należącym do floty Caelumiańskiej. Jednym z marynarzy był czarodziej. Doświadczony, stary czarodziej. Efekty jego czarów widać na tutejszych marynarzach, niektóry naprawdę dużo przeżyli i podczas walk zostawali ciężko ranieni, tracili kończyny i magicznie otrzymywali takie, należące kiedyś do zwierząt. Niektórzy mieli macki ośmiornic, inni rekinie zęby, a sam kapitan, kapitan był najciekawszy. Ciężko było udowodnić, że kiedykolwiek był człowiekiem. Macki i twarda rekinia skóra, która robiła także za żółwią skorupę. Kapitan popatrzył na was i powiedział: - Hmm... Ciekawa gromadka, Elf i Krasnal. Witajcie na moim statku, nazwaliśmy go na cześć czarodzieja i jego wytworów Statkiem Ryboludzi! Witajcie!

Elf uniósł lekko brew w geście zdziwienia, widząc niecodzienny wygląd załogi. Zlustrował ich oczami, po czym przeniósł wzrok na kapitana. Z trudem zamaskował zduszony okrzyk cichym kaszlnięciem. Powstrzymał się od zapytania, kim on jest i tylko skinął głową na znak powitania. Jak najszybciej odwrócił się i przeszedł po statku i, udając specjalistę, oceniał jego załogę. Górował nad większością, nawet nad innymi elfami, więc prawdopodobnie nikt mu nie przeszkadzał. Każdemu napotkanemu "człowiekowi" przedstawiał się i rozmawiał z nim przez chwilę. Uznawszy, że wie już dość, stanął przy słupie, na którym zawieszony był maszt i oparł się o niego plecami. Zaczął czujnym wzrokiem obserwować załogę, z uniesionymi brwiami i lekko zmarszczonym czołem.