Ziemia Caelum

Tuż po obudzeniu wzięła kilka głębokich wdechów by się uspokoić. Mimo obojętego wyrazu twarzy w głębi serca okropnie się bała, w końcu ktoś ją porwał. Starła się zachować ten spokój i racjonalnie myśleć by nie wpakować się w gorsze bagno.
Najważniejsze to zachować spokój - powtarzała ciągle w myślach. Przynajmniej teraz powinna wykazać się mądrze, niż wtedy gdy nie posłuchała swojego konia.
Rozglądnęła się dokoła nie zważając zbytnio uwagi na ból głowy.
Chciałam przygód to mam
Nie było widać nigdzie jej porywaczy, a szczerze mówiąc chciałaby zobaczyć tych geniuszy co przywiązali ja w taki sposób.
Stojąc przyjrzała się uważnie sznurowi, który łączył jej nogę ze słupem. Pociągnęła kilka razy. Uśmiechnęła się mimo woli.
- Daje to jakąś możliwość, zawsze mogło być gorzej... - mruknęła do siebie pod nosem
Westchnęła i oparła się o słup oglądajcie ciągle otoczenie. Zaczęła nucić jakąś melodię z dzieciństwa by się nie denerwować.
Tylko zachowaj spokój i czekaj... Spokój

Oglądali ją jak konia na pokazie, nie było to miłe, ale czego innego możnabyło się spodziewać. Dla zajęcia czasu robiła dokładnie to samo, przyglądała się każdemu kto przechodził, oceniając przy tym jego wyposażenie.
Nie była już tak bardzo zdenerwowana jak przedtem, pewnie dzięki temu, że nie miała ograniczonego pola ruchu, a nawet zaczęła się nudzić. Nuciła głośniej, czasami szarpała sznurem by upewnić się, że da radę się uwolnić.
Gdyby tak często tędy nie przechodzili...

Jej twarz nie zmieniała wyrazu, nawet gdy usłyszała słowa jednego z mężczyzn, przecież to było pewne, że się nie uda, przynajmniej na razie. Ciągle ktoś przy niej był i nie było mowy o poluzowaniu węzła, a co dopiero o ucieczce. Niewiadomo co mogli z nią zrobić, a czekanie i myślenie o tym strasznie ją denerwowało. Bo kto chciałby być porwany i przywiązany?
Słońce zaczęło kryć się za horyzontem i ciągle nic się nie działo. Chodząc w okół słupa czuła się zwierzę... Ile to będzie jeszcze trwać? Zaczęła nucić głośno jakąś inną melodię. Na co komu elfka?
Szarpnęła jeszcze kilka razy sznurek tylko po to by zwrócili na nią uwagę. Przecież nie mogę tu stać wiecznie... Zrobiła jeszcze kółko wokół słupa i zrezygnowana usiadła na ziemi.

Ostatnio edytowany przez Airi (2013-02-10 20:24:10)

Miała już tego serdecznie dość. Bynajmniej nie chodziło o wyzwiska, które ją bardziej śmieszyły niż poniżały, a o czekanie. Miała kilka planów jak uciec, jednak na dłuższą metę były niewykonalne... I właśnie to ją denerwowało, to, że jedyne o czym powinna, musiała myśleć to sposób jak uciec.
Jeden plus był taki, że pilnująca ją ilość mężczyzn zmalała, a drugi... Drugiego nie było, chyba, że kolejny plan na ucieczkę. Siedziała ciągle oparta o słup, patrząc przed siebie, dłonie zaś trzymała na węźle za nią. Ciekawe czy zauważą...
Miała zamiar rozluźnić węzeł tak by później za jednym pociągnięciem rozwiązać go. Jednak ciągle ktoś przechodził, a z boku każdy mógł zobaczyć co robiła.

Serce zabiło jej szybciej gdy przed swoimi oczami ujrzała ostrze miecza. Zachowaj spokój... spokój. Przecież nie wiesz co chce zrobić mówiła w myślach. Na jej twarzy pojawił się lekki uśmieszech gdy w końcu się uspokoiła.
- Proszę pana - zaczęła akcentując każde słowo - kultura nakazuje najpierw się przywitać. Chyba, że pan nie wie co to uprzejmość. Jeszcze nie dba pan dobrze o broń. Czy to rdza? Nie zamierzam umrzeć zabita takim ostrzem - nie spuszczała z niego wzroku, kto wie co mógł zrobić, zwłaszcza teraz.

Nie mogła uwierzyć. Naprawdę ktoś jej pomógł? A może to jakaś pułapka? Wstała szybko i spojrzała w oczy wybawcy. Trwała tak kilka sekund i ruszyła biegiem przed siebie. Tylko nie daj się złapać, nie daj się złapać!!!
Biegła najszybciej jak mogła, byleby jak najdalej od nich.
Jednak zwolniła, mieli przecież jej rzeczy, ale szukanie ich było misją samobójczą... Miała mentlik w głowie, nie wiedziała co robić.

Miała teraz mieszane uczucia co do uciekania. Z jednej strony chciała być jak najdalej od tych co ją porwali, zaś z drugiej chciała pomóc wybawcom i odzyskać swoje rzeczy, przynajmniej łuk. Jednak bez broni im nie pomoże, jedynie będzie przeszkadzać. Stała jeszcze chwilę oglądając walkę. Wzięła głęboki wdech i pobiegła dalej z myślą, że lepiej będzie jak ucieknie.