Ziemia Caelum

Gdy szedłem przez wyjątkowo ciemną i krętą ścieżkę w smoczej puszczy zauważyłem, że coś się świeci przede mną myślałem, że to jakieś świetliki, ale, gdy się zbliżyłem bardziej do źródła światła dostrzegłem inne kształty całość przypominała w pewnym stopniu człowieka zbliżyłem się jeszcze kawałek i zdałem sobie sprawę, że nie były to ani świetliki ani człowiek były to oczy bestii czym prędzej mój miecz z pochwy i przybrałem pozycje bojową.

Gdy bestia się na mnie patrzyła swoimi czarnymi oczyma stanąłem w pozycji obronnej aby odeprzeć ewentualny atak i patrzyłem się dalej w kierunku mojej osoby ja powoli próbując się wycofać zacząłem iść w drugą stronę, gdy usłyszałem potworny dla mnie w tej sytuacji dźwięk drewna łamiącego się pod naciskiem mojej stopy w tej samej chwili gwałtownie obróciłem się z zamiarem ucieczki...

Stwór ruszył ku Bliterowi z szybkością maksymalną na jaką tylko pozwalało mu jego 5 odnóży. Człowiek zdążył dobiec do około 10 metrów odległości od krasnoluda, kiedy w tym samym czasie bestia była tuż za nim, przy czym poczęła przygotowania do zadania śmiercionośnego ciosu. dwie przednie nogi wysunęła do góry, a kolce jadowe nasiąkły trucizną.

Szarżując na bestię z toporem wykonałem wielki zamach i z okrzykiem bojowym wyskoczyłem w górę odcinając jej jedną kończynę. Następnie odskoczyłem w tył.
-Trzymasz się? - spytałem człowieka którego właśnie uratowałem paraliżując bestię na chwilkę.
-Gotuj się do walki, bestia jeszcze będzie do tego zdolna - rzekłem opierając się o topór i paląc fajkę.

Wstałem, lecz po chwili prawie się przewróciłem chwile potem odzyskałem równowagę i zobaczyłem bestię lecącą w stronę moją i mojego wybawcy dobyłem mój miecz z pochwy i zamachnąłem się w kierunku potwora odciąłem bestii drugą kończynę, po czym padłem wyczerpany na ziemię, lecz wiedziałem, że muszę wstać i pomóc w walce podniosłem się i oczekiwałem.