Ziemia Caelum

No właśnie... Sami . , pomyślała kładąc się w pewnej odległości od mężczyzny. Noc była zimna. Lato powoli się kończyło. Teraz, kiedy gildia do której należała Tsuki się rozpadła, dziewczyna nie miała gdzie się podziać. Spojrzała na mężczyznę i westchnęła cicho. Nie chciała już więcej pytać go o jego prywatne sprawy. Jak będzie chciał, to sam jej powie. Podłożyła sobie swoją torbę pod głowę i okryła się swoim płaszczem. Mimo to zaczęła drżeć.
-Zimno mi. - powiedziała kuląc się.

Podniosła głowę zaskoczona. Uśmiechnęła się do mężczyzny. Wstała, ale zawahała się.  Było jej naprawdę zimno w cienkiej sukni, ale z drugiej strony bała się tego mężczyzny. Tsuki ogólnie bała się mężczyzn, choć wolała tego nie okazywać. Westchnęła i położyła się obok mężczyzny.
- Powinny wystarczyć! - uśmiechnęła się kładąc mu swoją torbę pod głowę. Sama położyła głowę na jego torsie.
-Dobranoc panie - wyszeptała. Nie minęła chwila, a Tsuki już spała. Rozchyliła różane usta i wtuliła się ufnie  w mężczyznę, a jej oddech był równy i spokojny.

Obudziła się wtulona w śpiącego  mężczyznę. Uśmiechnęła się. Nie chciała jeszcze wstawać dlatego leżała wsłuchując się w jego równe bicie serca. Po chwili wyślizgnęła się z jego ramion, usiadła obok niego i pocałowała go w czoło. Przeciągnęła się i rozejrzała dookoła. Poranek był chłodny. Tsuki usiadła za mężczyzną, położyła jego głowę na swoich udach, a sama wyciągnęła w torby ubrania. Przebrała się z powrotem w męskie ubrania. Były przynajmniej cieplejsze. Rozpaliła od nowa oognisko.Podeszła do strumienia. Umyła się w lodowatej wodzie. Zobaczyła ryby. Zapomniała, jak się nazywały, ale wiedziała, że można je było złapać i zjeść. Sięgnęła po sztylet. Znalazła jakiś patyk i go naostrzyła robiąc sobie z niego dzidę. Udało jej się złapać rybę za pierwszym razem. Zadowolona odcięła jej łeb i wypatroszyła ją. Podeszła do ogniska i zaczęła ją piec.

Uśmiechnęła się do mężczyzny widząc że się obudził.
-Byliście panie najwygodniejszą poduszką na jakiej spałam - żartowała. Poparzyła na swoje ubranie, po czym spojrzała na zachmurzone niebo.
-Myślę, że dziś będzie chłodno, a ta sukienka jest za cienka - powiedziała w zamyśleniu -  Zresztą, wygodniej mi być przebraną za chłopca.
Spojrzała na rybę, która była już gotowa i na mężczyznę.
-Ale chyba w masce nie będziecie ze mną jeść panie- powiedziała śmiejąc się.

-Coś czuję, że mi się jeszcze przyda - szepnęła. Spojrzała na rybę i westchnęła. Nie jadła nic od kilku dni. Ugryzła pierwszy kęs. Jej żołądek skulił się boleśnie. Za drugim już mniej bolało. Ale i tak nie mogła zjeść wszystkiego. Spojrzała na mężczyznę błagalnie.
-Zjedzcie to za mnie panie, ja już nie dam rady, a szkoda by się zmarnowało - powiedziała.

Dziewczyna zjadła jeszcze trochę ryby, a resztę wyrzuciła. Tak jak on spojrzała w niebo.
-Mam wrażenie, że dziś będzie padać - powiedziała cicho - Powinniśmy zbudować albo znaleźć jakieś schronienie.
Położyła się obok niego.
-Chyba nie przeleżymy całego dnia? - uśmiechnęła się.

Uśmiechnęła się do mężczyzny. Wtuliła się w niego tak samo jak w nocy.
-Gdyby nie to, że może dziś padać, cały dzień przeleżałabym wtulona w taką miękką poduszkę - zaśmiała się. Zaraz jednak spoważniała patrząc na maskę mężczyzny.
-Zdejmcie ją panie - poprosiła - Jesteśmy tu sami...

Pogłaskała go po szorstkim policzku słodko się uśmiechając. W oczach miała dziwny błysk.
-Tak wyglądacie lepiej panie- powiedziała cicho - I ja czuję się bezpieczniej widząc waszą twarz panie.
Oblała się rumieńcem mówiąc to. Chciała się przekręcić na bok, ale poczuła ból w lewym ramieniu. Podniosła się i rozpięła kilka guzików koszuli. Zsunęła ją z lewego ramienia ukazując przesiąknięty krwią bandaż. Dziewczyna skuliła się z bólu i spojrzała błagalnie na mężczyznę.