Ziemia Caelum

Thorsen w końcu poczuł coś w swojej kieszeni, więc energicznie wyciągnął z niej swoje 10 dukatów. Spojrzał się dookoła na wszelki wypadek i dał Nazael'owi je mając nadzieję, że odda w najbliższym czasie. - Mam nadzieję, że to zaspokoji Twoje potrzeby... - powiedział nie będąc raczej zadowolonym z tego, że musiał pożyczyć koledze. Dzięki niemu zostałem bez kasy i jestem zdany na jego łaskę, że odda lub podejmę się jakiejkolwiek pracy, a kto by do pracy przyjął druida?

Przez chwilę miała mroczki przed oczami. Po chwili jednak podniosła się i spojrzała na mężczyznę który ją uderzył. Dotknęła obolałej głowy. Na jej dłoni pozostała czerwona plama krwi. Wyciągnęła swoje sztylety. Cofnęła się do tyłu o kilka kroków. Była gotowa do ataku w każdej chwili.

Tsuki w żadnym wypadku nie spodziewała się ataku od drugiego mężczyzny, który wszak był dowódcą straży! Z silnym hukiem otrzymała drugi cios w głowę i zemdlała. Co mogło skłonić tych ludzi na tak drastyczny krok, by nagle zaatakować pozornie niewinną osobę?
Nie dane im było jednak spokojnie dokończyć dzieła, usłyszeli jakieś szmery w krzakach i zaraz przebiegł ktoś, kto zabrał szybkim, naprawdę niezauważalnym ruchem dziewczynę. Thorsen i Nazael nie byli w stanie zrobić ruchu w tej sekundzie, tak ich zdziwił ten szybki ruch. Nie będzie łatwo ich znaleźć. Tsuki była bezpieczna, przynajmniej bardziej niż tutaj przy tych dwóch mężczyznach. Tajemniczy osobnik starał się ją ocucić. Po drodze słychać było takie słowa jak: - Halo... Wstawaj... Nic ci nie jest...?

To była ostatnia planowana przejażdżka na dzisiaj. Ogier zasługiwał na odpoczynek, zasługiwał na słodkie lenistwo, na czasami tak pożądaną nudę, na chwilę spokoju.
Punktem kulminacyjnym treningu był jeszcze wypad nad jezioro. Elfka zatrzymała konia na plaży. Zeskoczyła z niego, rozebrała i wręcz nakazała wejść mu do wody. Przyjemna kąpiel to idealna forma wypoczynku po ciężkiej pracy. Chwila, na poukładanie myśli, na rozluźnienie mięśni, na zregenerowanie ciała. Koń posłusznie wszedł do wody. Z początku niepewnie, ale z czasem z coraz bardziej podniesioną głową. W końcu zatrzymał się w miejscu, gdzie woda oblegała go ze wszystkich stron. Jedyne, co wystawało z tafli, to jego łeb i kawałeczek szyi. Taki widoczek maszerował przez dziesięć metrów po linii prostej, a potem zawrócił w drugą, lewą stronę. Po kilku minutach zwierze wreszcie wyszło z wody i w końcowej fazie ogier otrzepał się jak mokry pies. Podszedł do siedzącej na plaży elfki. Szarpnął jej włosy zaznaczając, że można już wracać do domu, według powiedzenia Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej. Obydwoje byli już zmęczeni. Poza tym na pewno jeszcze coś do roboty w chacie zostało. Ali Baba przeciągnęła się przez chwilę, po czym wstała i położyła cały rząd na grzbiecie konia, nawet go nie zapinając. Drogę do stajni mogła przebyć już pieszo. Otrzepała się z klejącego piasku i ruszyła w kierunku stajni.

-->

Ostatnio edytowany przez Ali Baba (2013-09-08 01:12:22)

Tylko cichy szelest i nikły cień przemykający między drzewami mógł zdradzić młodego elfa, który kryjąc się na skraju lini lasu graniczącej z małą polaną okalającą jezioro patrzył z ciekawością na kąpiącą sie kobiete. Nie interesowały go bynajmniej jej walory fizyczne, które bez wstydu eksponowała ale sama jej osoba. Ostatnio dużo się zdarzyło w mieście i przez własną nieuwage przegapił dwóch nowych zabójców, którzy przybyli za swoimi zleceniami do Caelum. Teraz uważnie obserwował każdego nowego przybysza. W końcu chcąc dowiedzieć się kim jest  owa nimfa, przynajmniej tak mu sie wydawało, że jest właśnie tym stworzeniem wyszedł z dającego schronienie cienia drzew i stanął na brzegu.
- Nie za zimno na kąpiel? - Krzyknął w stronę kobiety.

Spojrzał szczerze rozbawiony wstydliwością nimfy. Jako, że kąpała się w miejscu publicznym to powinna być jej całkowicie pozbawiona. Uśmiechnął się tylko powstrzymując się od skomentowania tego.
- Skąd ta wstydliwość pani? O ile się nie myle to jesteś nimfą a wasza rasa ma to do siebie, że ubrania są wam mało potrzebne. - Zmierzył ją bezczelnie wzrokiem. - Widzę, że jesteś jednym z wyjątków.

Prychnął lekko.
- Złośliwość to nie jest wyjątkowa cecha u elfów. Co prawda większość mojej rasy to dobre stworzenia opiekujące się naturą i często też ludźmi ale na całe szczęście są rody, w których zasady co do dobrego zachowania wobec innych ras nie są tak respektowane. - Uśmiechnął się przebiegle. - Masz przed sobą jednego z nich. Można pokusić się o stwierdzenie, że jestem uosobieniem pewnej dość przydatnej cechy jaką jest wredność. Ale wróćmy do Twojego mało podobnego do innych nimf zachowania. Mimo wstydliwości nosisz też dużo broni. - Uniósł brew patrząc na jej mały arsenał. - To również niepodobne do nimf.

Uśmiechnął się widząc jak kobieta a raczej dziewczyna prowokacyjnie pochyla się ku niemu pokazując swój dekolt. Brzydkie myśli? Dość ciekawe stwierdzenie. No cóż.. Kylar był bezwzględnym zabójcą ale również zwykłym, podatnym na pokusy mężczyzną, jednak nie mógł tego powiedzieć nowo poznanej nimfie. Wyciągnął sztylet przysuwając się odrobinę bliżej do kobiety.
- Brzydkie myśli? Zależy co przez to rozumiesz. - Uśmiechnął się przekręcając sztylet w rękach. - Równie dobrze brudną myślą można nazwać chęć zabicia Cie. - Przybliżył się jeszcze o krok uśmiechając się w duchu, jednak twarz pozostała poważna. Po prostu się z nią dość niebezpiecznie bawił. - Być może dzisiaj będzie Ci potrzebna Twoja broń.. Tego nigdy nie możesz być pewna. Swojego ojca jak najbardziej powinnaś słuchać więc być może znów powinnaś ją chwycić?