Ziemia Caelum

Do budynku tuż po Busilu wbiegł goniący go Dashe. - Ufff! Jak dobrze, że Cie dogoniłem - powiedział zadyszany mężczyzna. Po chwili odpoczynku i uspokojeniu swojego oddechu Dashe rzekł - Widzę, że jest tu Twój warsztat krawiecki. To bardzo dobrze bo jesteś mi teraz bardzo potrzebny prawie tak samo jak podczas walki - zażartował Dashe. - Spójrz na moje ciuchy kompletnie zniszczone i ubrudzone. Przecież nie mogę w takich dłużej chodzić. I kieruje się tu do Ciebie, czy uszyjesz dla mnie nowe ubrania? I jaka za to cena będzie? - Dashe rozejrzał się po budynku po czym po raz kolejny zażartował sobie z Busila - Może jakaś zniżka byłaby dla mnie, w ramach, że razem walczyliśmy? - Roześmiał się Dashe patrząc na Busila.

Biały koń pędził ulicami Gniazda, rozpryskując żwir i kamienie w mniej rozwiniętych częściach miasta gdzie jeszcze budowniczy nie zdążyli zamienić prowizorycznych dróg na ładne i miłe oka alejki. Baldur popędzał konia chcąc jak najszybciej odebrać zamówienie. Niestety jechał wolniej, nie znał tego konia. Nie był to Primer, z którym czuł niesamowitą więż. Był to zwykły koń wypożyczony przez Baldura od jednego z jego nowych znajomych tubylców. Biała klacz w końcu dogalopowała do warsztatu krawieckiego. Baldur wpadł do środka z impetem.
- Witaj Busilu! Ty Dashe również! - Spojrzał na stół gdzie leżało pudło z jego zleceniem. Porwał je ze stołu. - To musi być dla mnie. Dziękuje Busilu! Wybaczcie ale czas nagli! - Krzyknął wybiegając. Baldur od razu ruszył zostawić pudło tam gdzie zamierzał. Gdzie?.. Tego nie wie nikt prócz niego.

Busil szybko wziął się za naprawę ubrań Dashe'go.
- Patrząc po zniszczeniach i licząc moją dobrą wolę, wszystko będzie kosztowało 25 dukatów.
Wyciągnął igłę i zaczął szyć. Był już rozkręcony i otłumanienie alkoholowe już dosyć przeszło, dlatego wszystko zrobił bardzo szybko. Najpierw zaszył spodnie, zniszczenia były dosyć małe. Większy problem był z koszulą, w niektórych miejscach brakowało większych kawałków materiału, więc musiał go załatać. Wyciągnął pare gotowych łat. Szczęśliwym trafem, ślady zdawały się być mniej więcej symetrycznie, przez co koszula po naprawie nie wyglądała aż tak dziwnie. Gotowe ubrania zaniósł Dashe'mu.
- Gotowe! - powiedział - Powinny się solidnie trzymać.

- Powodzenia ci życzę. - powiedział Busil. Miał chwilę dla siebie, postanowił usprzątnąć co nieco warsztat. Zaczął od wyrzucenia całego gruzu, który zasłaniał podłogę, potem wysprzątał to z kurzów miotełką, którą znalazł na zapleczu. Wyrzucił stare, poniszczone i niezdatne już do niczego przedmioty, dając tym samym więcej miejsca dla pozostałych.
Od teraz, był gotowy wznowić produkcję ubrań i strojów, jednak wolał jeszcze zaczekać przed wielkim otwarciem. Wziął jedną ze swoich książek, które opowiadały o szyciu. Leżała tam gdzie ją ostatnio zostawił, na szafce w warsztacie i co ciekawe, mimo pożółkniętych stron nie była zbytnio zniszczona, jak wszystko dookoła.

- Misja? - Busil był średnio zadowolony z tego, że przerwano mu lekturę. Gdy jednak usłyszał ostatnie pytanie Dashe'go, trochę się zaśmiał.
- Mój drogi przyjacielu - zaczął - Zdaje mi się, że znajdę coś, co ci się spodoba.
Zaczął szukać w swoim ekwipunku dwóch oddzielnych kartek. Po chwili, uradowany podał je Dashe'owi.
- Tak więc, Dares powiedział mi, że w pobliskiej wiosce ubił interes, kupił dużo towaru, który mógłby pomóc w rozbudowie naszego miasta. Wiesz, trochę budulca, szkła, ale i też znajdą się lekarstwa, książki, jakieś jedzenie et cetera et cetera, a nawet trochę materiałów dla mojego warsztatu. Teraz starczy tylko po to pojechać. Dałem ci informacje na temat osoby, od której masz wszystko odebrać.
Pomyślał chwilę i wpadł na pewien pomysł.
- Na miejscu czekają dwa wozy towarów, dlatego mógłbyś wziąść kogoś ze sobą. A tak swoją drogą, umiesz jeździć konno?

- Póki co nie mam wiele materiałów, te tutaj w większości są zniszczone, jak przywieziesz te towary, ułatwi mi to trochę sytuacje.
Busil już miał powrócić do książki, gdy nagle przypomniało mu się kilka szczegółów.
- Jak już będziesz gotowy, przyjdź pod ścieżkę przy Ostępach, stamtąd będziecie jechać. Będzie tam czekał na ciebie jeden oswojony konik, mam nadzieję, że sobie poradzisz. A właśnie! Na miejscu musisz jakoś zaznaczyć, że jesteś stąd. Nie jestem pewien, jak zareagują na imię Daresa, lepiej, jeśli będziesz się nazywał wysłannikiem z Caelumu, a o Daresie powiesz w ostateczności. - zaśmiał się Busil. Pamiętał ostatnie misje i wolał, żeby nie ryzykować - Tak więc, chcesz wiedzieć coś jeszcze?

Busil odłożył książkę. Myślał nad tym, że trzeba znaleźć sobie jakieś lokum, nie chciał spać w warsztacie. Wstał, rozprostował kości i odłożył książkę o szyciu. Próbował skojarzyć sobie gdzie znajduje się biuro zakwaterowania.
- No cóż, pora iść. - powiedział sam do siebie.
Podszedł do drzwi, stanął jeszcze chwile w nich, myśląc czy nie miał czegoś zrobić i w końcu wyszedł z warsztatu zamykając go za sobą.
Czuł się już dobrze, praktycznie nie czuł działania alkoholu na sobie. Skierował się prosto do biura zakwaterowania.