Ziemia Caelum

- Mieć, mamy. Ale jego moce są bardzo zastanawiające i nie wiem, czy chce ci go oddać. Nuż wiem, jak go wykorzystasz?
Normalnie, Busil oddałby go bez mrugnięcia okiem, jednak może odrobinę stresowało go działanie amuletu, a sam miał nadzieję, że jego właściciel powie mu odrobinę więcej. Mówiąc, pokazywał na worek i potrząsał nim upewniając, że coś jest w środku.
- Panie! Na co ci ten przeklęty wisiorek? Te głosy... Ten stres, gdy go ktoś trzyma... Wyznaj, na co ci on, inaczej pójdziemy z nim prosto do Caelumiańskich magów i zobaczymy, co powiedzą.

- Na Stwórcę! Tylko nie potrząsa... - Krzyknął mężczyzna, jednak było już za późno i każdy mógł zobaczyć jak dno worka się przepala, a tym samym wypadający z niego amulet...
Ale nie spadł on na ziemię. Jego prawowity właściciel z krzykiem wypadł przed siebie i złapał świecącą błyskotkę w locie.
- No... Nie musicie nic o nim wiedzieć! I tak już za dużo się dowiedzieliście - powiedział i wrzucił szybko amulet do torby, a wyciągnął z niej dwie sakiewki, które rzucił w stronę Vey i Busila. - Tak czy inaczej dziękuję wam bardzo i żegnam!
I dosyć szybko jak na kulejącą osobę, wbiegł do jednej z bocznych uliczek. Nawet jeśli ktoś pobiegłby za nim, nie znalazłby go tak łatwo, jakby człowiek ten rozpłynął się w powietrzu...
Natomiast sprzedawca porcelany myśląc, że wszyscy o nim zapomnieli postanowił spokojnie odejść, jednak woźnica był na tyle czujny, że zawołał straże. Mężczyzna został złapany i poniósł karę za popełnione czyny, a chłopowi wożącemu chleb jakoś wszystko uszło płazem...
Koniec sesji
Vey otrzymuje: 2 pkt doświadczenia i 100 dukatów.
Busil otrzymuje: 2 pkt doświadczenia i 100 dukatów.

Ostatnio edytowany przez Airi (2013-08-11 22:04:58)