Ziemia Caelum

Znudzony Zarroc podniósł się ze swojego miejsca po czym rozejrzał się po sali.A więc w końcu do tego doszło. Zabawne - pomyślał po czym odwrócił się w stronę sędziego.
-Mam wiele do powiedzenia. Ale co z tego skoro i tak nie weźmiecie tego pod uwagę? Już mnie osądziliście, ale chce żebyście coś wiedzieli. Nie żałuje niczego co zrobiłem. Żyje tak jak chcę a nie tak jak ktoś mi każe. - rozejrzał się jeszcze raz po sali po czym głośno i wyraźnie powiedział.
-Ale pamiętajcie... to nie koniec ... nie znacznie od wyroku. - powiedział z przerwami uśmiechając się przy tym.

Fraghul spokojnie ruszył się z miejsca, spojrzał na Daresa i zwracając się do niego zaczął mówić.
-Wysoki Sądzie, składam przed wami przyrzeczenie że każde słowo jakie tu wypowiem, jest prawdziwe. Byłem bowiem świadkiem wydarzeń w gospodzie karczmarza zwanego Bliter. Bogowie świećcie nad jego duszą. Ten siedzący tutaj na ławie oskarżonych złoczyńca dopuścił się przeraźliwego aktu mordu.-Kiedy wypowiadał te słowa, przybrał wściekły wyraz twarzy i podniósł lekko swój głos.-Widziałem całe zdarzenie, jako że siedziałem z zabitym karczmarzem rozmawiając. Kiedy elfka, ściągnęła oskarżonemu kaptur. Ja wiedząc kto to jest spojrzałem tylko w tą stronę, oczekując przybycia strażników po których elfka po chwili pobiegła.Strażnicy przybyli a karczmarz wpadł w złość i pięścią uderzył morderce. Oczywiście nie pochlebiam tego czynu, jednak do niczego więcej z jego strony nie doszło, szabli nawet nie wyciągnął nie chcąc skrzywdzić człowieka który po chwili go z zimną krwią zamordował, strażnicy rozdzieliliby ich, jednak ten tutaj siedzący, wyjął sztylet i z zimną krwią wbił go karczmarzowi prosto w serce! Ktoś mógłby bronić tego złoczyńcy mówiąc że bronił się tylko przed zadanym ciosem, jednak karczmarz nie sięgnął nawet po broń! Żadne rozsądne stworzenie, czy to człowiek czy to elf, nie będzie przecież mrowiska taranem niszczyć! Owszem zauważyłem błysk wyjętego sztyletu, i próbując przeszkodzić mordercy uderzenia ogonem spróbowałem, ale niestety chybiłem i karczmarz umarł. Nikczemne zamiary ma oskarżony. Wiem że karczmarza zabił z nieopanowanej dumy, arogancji, brawury i zawiści. Zabił Blitera jedynie aby się zemścić za tak naprawdę niegroźną urazę. A widziałem więcej, ten śmieć stał tam, czekał aż elfka zdejmie mu kaptur a następnie dał się złapać strażom. Powiadam wam że to jego podstęp! Gdyby ode mnie wyrok zależał, skazałbym go na śmierć i odciął mu głowę albo podał truciznę jak najprędzej po wyroku. Aby ten nie mógł dalej Caelum szkodzić. Wiemy bowiem że jest on niebezpieczny, i jedynie szkody nam życzy. Więc jak można mu przebaczyć, skoro on sam nie czuje nawet winy za swoje czyny!
Smok podniósł ponownie głos przy ostatnim zdaniu i ucichł czekając na pytania.

Zarroc leniwie podniosl sie z miejsca.
-Nie mam nic do powiedzenia. Wszystko co powiedzial ten smok jest prawda. Ale co do mojego osadu smoku... nie tobie jest pisane mnie sadzic. -odrzekl Zarroc po czym ponownie usiadl.