Ziemia Caelum

Po tym, jak wraz z o wiele starszym od niej Gillianem pomogła złapać przestępców ukrywających się w lesie chciała zostać sama. Wybrała się do smoczej piszczy, myśląc że nie spotka tam nikogo. Wcale nie jestem taką dobrą czarownicą. Nawet nie umiem ogrzać metalu!, myślała. Nagle przystanęła. Na przeciwko niej , kilkadziesiąt metrów dalej na ścieżce ktoś stał. Nie wiedziała kto to, ale po sylwetce poznała że to mężczyzna. Rozejrzała się dookoła. Byli sami. Tak bardzo bała się zostawać sama z kimś obcym!

Nagle usłyszał za sobą krzyk. Odwrócił się i zobaczył kobietę biegnącą wprost na niego. Niewiele myśląc wyciągnął miecz i ustawił się w pozycji gotowości do ataku. Nie wiedział czego się spodziewać, a nie chciał robić sobie problemów dlatego czekał aż nieznajoma pierwsza wykona jakiś ruch.

Kobieta była już bardzo blisko niego. Okazało się, że jest ona elfem tak samo jak i on. Wydawała mu się dziwnie znajoma, jednak nie potrafił powiedzieć skąd.
- "Ten tatuaż. Jakbym go gdzieś wcześniej widział" - rzekł do siebie w myślach.
Niestety, stało się to czego się obawiał. Elfka zaatakowała go i musiał się bronić. Odparł jej pierwszy atak i gdy ujrzał jej twarz blisko swojej, nagle przypomniał sobie wszystko.
- Shayen ! Shayen czy to ty ?! - krzyknął do kobiety

Dziewczyna kompletnie nie reagowała na swoje imię. Zachowywała się jakby wpadła w jakiś amok, jak gdyby siły których sama nie kontrolowała kazały jej to robić. Nie wiedział co ma zrobić. Był pewny, że to Shayen, ale może się pomylił. Nie znał jej tak długo. A jej oczy były całe czarne, zupełnie inaczej niż wcześniej gdy ją spotkał. Mimo to była ubrana tak samo i miała ten sam tatuaż. To musiała być ona. Nie pozostawało mu nic innego jak bronić się przed jej atakami.
- "Jeśli nie przestanie, będę musiał coś zrobić" - pomyślał z nadzieją, że elfka zaraz zakończy swoje natarcie.

- "Co się z nią dzieje do cholery?" - pytał się w myślach
Dziewczyna gadała sama do siebie. Wymawiała swoje imię. Teraz miał pewność, że to musi być Shayen. Przestała go atakować. Przewróciła się i krwawiła z nosa. Nie tracąc na czujności powoli podszedł do elfki. Zatrzymał się w bezpieczniej odległości od niej i zapytał:
- Nic ci nie jest ?

Will nie miał pojęcia co dzieję się z Shayen, ale nie mógł dłużej tylko się bronić. Zaatakował elfkę, powalił ją na ziemię i przytrzymał by mu się nie wyrwała.
- Co się z tobą kurwa wyprawia - wykrzyczał jej w twarz - Obudż się !
Zaczął pstrykać jej przed oczami palcami i uderzać ją w twarz licząc, że to pomoże i Shayen wybudzi się z tego dziwnego stanu.

- No cześć skarbie - powiedział do niej i powoli podniósł się z jej ciała.
- Pamiętasz mnie ? - zapytał - Troszkę ci odwaliło przed chwilą. Wybacz, że pobrudziłem ci troszkę twoje piękne ciałko ale zmusiłaś mnie do tego. Rzuciłaś się na mnie jakbyś chciała mnie zabić.
Podszedł do drzewa stojącego nieodpodal, schował swój miecz i oparł się o nie spoglodając na Shayen.
- Co cię tu sprowadza ? I skąd ta nagła agresja ? - zapytał.