Ziemia Caelum

Primer:
Stał nie daleko jeziora z rozbawieniem obserwując zabawe swego pana z elfką. Nagle zaniepokoił się. Jego wyczulony słuch wykrył odgłos stąpania konia. Stąpał zbyt lekko. Nie mógł nieść jeżdżca więc Prim postanowił nie przeszkadzać Baldurowi. W końcu poczuł jego zapach. Był dziwny. Jakby zmieszany zapach konia i człowieka. Nagle z zarośli wyszedł ów dziwny koń.
- Dobrze, dziękuje. Jestem Primer. Miło Cie poznać . - Odrzekł w odpowiedzi.

Dał się pociągnąć elfce na płycizne. Starał się nie zwracać uwagi na jej prześwitującą tkanine. Nie odpowiedział na jej pytanie  tylko od razu zaczął płynąć. Zobaczył jakiegoś innego konia obok swego Primera ale nie zastanawiał się nad tym tylko płynął dalej.

- Nie wiem czy wiesz co to znaczy, ale jestem Fricai. - zaczął Busil - Oznacza to tyle, że jestem połączeniem ciebie i twojego pana, mogę zmienić się w człowieka lub konia. Zwierze, w które mogę się zmienić, zależy od mojego charakteru i jest jedno na całe życie. Słyszałeś coś o tej rasie?
Busil sprawdził, że żaden z pływających nie patrzy na niego, zmienił się na krótką chwilę w człowika i po chwili znowu w konia.

Popłynęła za nim, ale jednak on okazał się szybszy od niej. Kiedy on opłynął całe jezioro, ona była dopiero w połowie. Po chwili do niego dołączyła.
-Robi się chłodno...- szepnęła rozcierając ramiona, na których pojawiła się gęsia skórka- Powinniśmy wyjść i się wysuszyć.

- Dziękuję za pochwałę. - powiedział Busil - Obecnie, kiedy inni zajmują się własnymi sprawami, czy naprawą Caelumu, myślę nad obroną przed tubylcami. To tylko kwestia czasu, gdy znowu zaatakują.
- Dręczy mnie jedna sprawa, myślę nad tym, czy nie wkroczyć w ich szeregi pod postacią konia. Boje się jednak, że w takiej sytuacji mogę zginąć, jednak gdyby mi się udało, mógłbym dowiedzieć się wielu informacji czy nawet powstrzymać ich przed walką. Jak łatwo zrozumieć, gdy nie będziemy zagrożeni z ich strony, z najmniejszym spokojem, a może i nawet z ich pomocą moglibyśmy odbudować to, co zostało w jakiś sposób zniszczone i zarośnięte.
Busil czuł się trochę lżej zrzucić z siebie te rozmyślania.
- Co na ten temat sądzisz, Primerze?
Fricai popatrzył się na wychodzących z wody. Nie chciałby, by jego postać i zdolności odkryły się przed wszystkimi.

Ostatnio edytowany przez Busil (2013-06-22 19:34:29)

- Niezbyt podoba mi się opcja pokazywania wszystkim, że jestem Fricai. - zauważył Busil - Ale jestem skłonny przyjąć twoją propozycję.
Mężczyzna-koń poszedł w zarośla i po dłuższej chwili, postanowił wyjść pod ludzka formą z drugiej strony. Postarał się, żeby jego wejście było zauważalne, pod jego nogami słychać było trzaski łamanych gałęzi i nie próbował cicho odgarniać gałęzi.

Eaz czując z daleka zapach wody i ulatniającej się mgiełki w pewnym momencie wyprzedza elfkę i sam prowadzi ''wycieczkę po nieznanym Caelumie''. Czuł również przebywające tu inne stworzenia. Zwłaszcza zapach innych koni go tu przyciągnął.
Niby to kłusem maszeruje wesoło przed siebie z wysoko podniesionym łbem, jakby zdobył jakieś bardzo ważne trofeum. Słychać jego donośne stąpanie i obijające się o siodło wędzidło i strzemiona. Ali śmiejąc się z jego postawy idzie za nim odgarniając gałęzie nie obciętych drzew. Przy okazji ogląda owe rośliny i... Nagle wpada w zad konia zdziwiona, dlaczego stanął tak nagle. Obchodzi go i staje przy jego kłębie odsuwając lewą ręką gałęzie sąsiedniego drzewa.
Okazuje się, że właśnie mniej więcej z tej samej strony co Ali Baba z Eazem, tyle że kilka metrów w prawo,  wychodzi już skądś znana jej postura. To był Busil, którego spotkała kiedyś w Dębowym Zagajniku przed tą drastyczną zmianą. Przyglądają się oboje tej konwersacji.

Ostatnio edytowany przez Ali Baba (2013-06-22 22:57:50)