Ziemia Caelum

Nazael spojrzał na Dashego po czym uśmiechnął się szyderczo gdy jednak usłyszał to co powiedziała Sunako wydawał się lekko zmieniony.
- Ta informacja może mi się przydać w poszukiwaniach.
Powiedział zimnym głosem bez wyrazu współczucia. Szkoda mu było Baldura i widział jak cierpi Sunako lecz wiedział, że ta metoda działa w zakonie traktował tak nie jedną osobę. Po chwili powiedział oschle.
- Żegnajcie muszę już iść.
Po czym wyszedł. Przed drzwiami zobaczył siedzącą kobietę która jak uważał czekała na nauczyciela.
- Jeżeli czekasz na nauczyciela to wejdź i pogadaj z kobietą o niebieskich włosach, a i nie zdziw się tym, że może być rozzłoszczona bądź smutna. Lepiej jej nie pytaj o co chodzi.
Po czym nie zwracając już na nic uwagi ruszył w kierunku wyjścia.

Ostatnio edytowany przez Nazael (2013-07-24 00:00:36)

-Mów mi Sunako - powiedziała - Nie lubię być nazywana panią.
Patrzyła na dziewczynę, która dopiero co przyszła do sali. Kolejna osoba , która chciała się uczyć. W takim razie miała już trzech uczniów. O ile ich będzie stać na naukę. Trudno, ona za swoją musiała zapłacić o wiele więcej...
-Nauka kosztuję 50 dukatów na miesiąc. Pierwsza lekcja za trzy dni - powiedziała. Wzięła koszyk z dzieckiem i już chciała opuścić salę lekcyjną, kiedy poczuła się słabo. Postawiła koszyk na ziemi i oparła się o ścianę. Miała mroczki przed oczami. Nagle cały pokój zawirował. Sunako upadła nieprzytomna na podłogę.

Dashe zaczął coś liczyć aż w końcu pokiwał głową i pomyślał, że napewno pojawi się na najbliższej lekcji. Już wstał ze stolika i miał wychodzić gdy ujrzał, że nauczycielka upadła na podłogę. Podszedł do niej i głośno powiedział - Sprowadźcie lekarza. Ja jej popilnuje. - Dashe wiedział, że sam nie może iść po pomoc bo zajęło by mu to bardzo dużo czasu. Myślał co mogło się stać tej kobiecie i zaczął ją lekko stukać po policzkach mówiąc - Ocknij się. No już wstawaj. - Mężczyzna nie znał się zbytnio na medycynie dlatego niemógł nic więcej zrobić niż tylko próbować ją ocucić.

Dashe gdy usłyszał, że kobieta obok nie wie gdzie znajduje się punkt medyczny miał ochotę sam tam się udać lecz jego stan mu na to nie pozwalał. Postanowił dokładnie wytłumaczyć kobiecie gdzie znajduje się punkt medyczny. - Punkt medyczny jest niedaleko stąd. Znajduje się on w Skrzydle Caelumian. Musisz tam dotrzeć, a dalej na pewno już trafisz niema tam zbyt wiele budynków więc dasz sobie radę - powiedział Dashe i po chwili namysłu dodał - tylko się pośpiesz - Mężczyzna cały czas próbował obudzić kobietę, która przed chwilą zemdlała na jego oczach.

Vey szybkim krokiem prowadzona przez Arissę trafiła do sali lekcyjnej, gdzie w towarzystwie Dasha leżała nieprzytomna kobieta. Uśmiechnęła się do znajomego mężczyzny i lekko skinęła mu głową.
-Co się stało? -zapytała rzeczowo i głośniej niż zazwyczaj mówi.
To nie było trudne osiągnięcie bo zazwyczaj mówi cicho. Głos jak zwykle delikatny tym razem nieco bardziej stanowczy. Potrzebowała konkretnych informacji. Od razu przykucnęła i zabrała się do sprawdzenia funkcji życiowych takich jak oddech i bicie serca. Miała jeszcze kilka ziół więc po sprawdzeniu czy na pewno nic sobie dziewczyna przy upadku nie uszkodziła, kazała przygotować wrzątek. Z torby na zioła i leki wyjęła kwiaty Sarmakera i zaczęła przygotowywać je by zrobić z nich napar otrzeźwiający. Sam zapach powinien dziewczynie pomóc, a dodatkowo kilka łyków nie zaszkodzi. Była bardzo ciekawa co się tak poważnego stało, ze zebrani nie mogli sobie poradzić ze zwykłym omdleniem. Przy najmniej na to wskazywał stan dziewczyny.

Zalewając wrzątkiem przygotowany kwiat zapytała.
-Często jej się to zdarza? To może być coś poważniejszego. Omdlenia niezwiązane z nagłą zmianą nastroju czy warunków atmosferycznych mogą oznaczać wiele trudnych przypadków. Często są bagatelizowane i wtedy jest jeszcze gorzej.
Podała dziewczynie środek pobudzający. Najpierw do powąchania by dotarło do zmysłów, a następnie lekko nachylając jej głowę by dziewczyna się nie zadławiła podała jej napar. Na całe szczeście sprawdziła czy nie jest za gorący. Nic tak nie budzi jak wrzątek wlewany do gardła, jednak Vey wolała mniej drastyczne metody budzenia.
Chwilę zaczekała, aż dziewczyna chociaż trochę się ocknie.
-Witaj, jestem Vey. Jak się czujesz? Zasłabłaś... jestem medykiem. -uśmiechnęła się przyjaźnie, delikatnie. głos miała ciepły i przyjazny. Nie chciała spłoszyć dopiero co obudzoną dziewczynę.

Powoli otworzyła oczy. Patrzyła zaskoczona na kobietę, która się nad nią pochylała, ale nie była w stanie jej odpowiedzieć.  Nie miała na to sił. Wciąż kreciło jej się w głowie po upadku na twardą posadzkę. Poczuła w ustach gorzki smak. To chyba to ją obudziło. Nigdy więcej nie napije się czegoś takiego!, pomyślała krzywiąc się. Znów spojrzała na kobietę.
-Jestem Su..Sunako - wyszeptała. Rozejrzała się po sali.
-Co się stało? Znów zemdlałam? -zapytała.

Otworzyła szerzej oczy. Obawiała się tego.
-Znowu? -zapytała starając się zachować powagę i spokój -Czy któryś pan może pomóc mi przenieś chorą do punktu medycznego? Sama nie dam rady. -zapytała zgromadzonych, a następnie zwróciła się do dziewczyny -Jak często mdlejesz? Z czym się wiążą Twoje omdlenia? Miewasz migrenę? Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko zostać w lazarecie przez noc czy dwie?
Obawiała się, że to może być coś poważniejszego, a co gorsza coś czego nie zna. Przecież była niewykształconym medykiem i nie umiała wielu rzeczy. Podstawy... jasne! Ale skomplikowane choroby? Zazwyczaj mogła nadrabiać miną, ale teraz? Po drodze widziała bibliotekę i wiedziała, że chyba będzie musiała tam poszukać informacji, gdy obie pacjentki znajdą czas na drzemkę.