Ziemia Caelum

Byli już prawie na miejscu gdy usłyszał, że Shayen woła o jego pomoc. Odwrócił się i natychmiast do niej podbiegł.
- Co się dzieje ? - powiedział łapiąc ją za rękę, którą przełożył sobie przez szyję. - Zostało nam jeszcze kilkadziesiąt metrów. Dasz radę dojść czy chcesz się na chwilę zatrzymać ? - zapytał patrząc jej prosto w oczy.
Nie potrafił oderwać wzroku od jej oczu. Były na prawdę cudowne. I było w nich coś niesamowitego. Czuł, że elfka jest kimś wyjątkowym, mimo że udawała zupełnie obojętną na wszystko co działo się wokół niej.

- O nie, nie moja droga, tak się bawić nie będziemy - powiedział puszczając ją. - Próbuję ci pomóc a ty nie okazujesz mi nawet odrobiny wdzięczności. Jeszcze mówisz do mnie w tym twoim dziwacznym języku, pewnie obrażając mnie na każdym kroku. Skoro tak świetnie sobie radzisz dojdziesz do jeziora sama. - dodał i odwrócił się.
- A rany masz tylko i wyłącznie dzięki sobie. Nie trzeba było mnie atakować - dorzucił na odchodne i zostawił ją samą.

Will szedł przed siebie nie odwracając się.
- "Co ona sobie wyobraża? Myśli, że jak jest ładna to wszystko jej wolno."
Nagle usłyszał za sobą jakieś dziwne dżwięki. Odwrócił się i zobaczył Shayen, któa przewróciła się i w tej chwili turlała się z górki. Chciał ją olać, ale nie potrafił. Po chwili był już przy niej. Przyklęknął koło niej.
- Już ? Pokazałaś jak świetnie sobie sama radzisz ? Więc mam cię teraz zostawić czy ci pomóc ? - zapytał.

Nie wiedział co ma zrobić. Miała rację, że swoim zachowaniem nie zasłużyła na jego pomoc, ale jakoś nie potrafił jej po prostu zostawić. Zbliżył się do niej i objął ją swoimi ramionami.
- Nie zostawię cię. - powiedział patrząc jej głęboko w oczy - Wstawaj, pomogę ci. Jesteśmy już prawie na miejscu.

Doszedł z nią do jeziora. Shayen zaczęła pić a on nie potrafił powstrzymać się od śmiechu
- Eeee tak znam je. Może troszkę zwolnij - powiedział, śmiejąc się do niej - W smaku tego nie czuć, ale przy każdej pełni księżyca woda zmienia się w czysty alkohol. A właśnie dzisiaj mamy pełnie. I tak już chyba przesadziłaś. Za chwilę zacznie szumieć ci w głowie - dodał i wciąż się śmiejąc podszedł do jeziora i zaczęrpnął z niego trochę wody.

Ostatnio edytowany przez Will (2013-02-15 15:43:08)

- Nie przyprowadzam cię do jeziora , które jest alkoholem - powiedział śmiejąc się do niej. - To normalne jezioro, które przy pełni księżyca jest alkoholem. Co poradzę, że zanim zdążyłem cokolwiek powiedzieć ty już wypiłaś połowe.
Podszedł do niej i złapał ją za rękę.
- Chodż tutaj - powiedział i wskazał na drzewo parę metrów od nich - Usiądziemy sobie pod nim i trochę odpoczniemy. Tobie się na pewno przyda. Widzę, że już kręci ci się w głowie.

Ostatnio edytowany przez Will (2013-02-15 15:43:46)

Will był zaskoczony jej zachowaniem i jej słowami. Uznał jednak, że to tylko skutki zbyt dużego zmęczenia i upojenia alkoholowego. Gdy Shayen położyła się na nim i zasnęła nawet nie drgnął. Siedział w bezruchu czując dziwne ciepło w sercu, uczucie którego nie czuł od tak dawna. Podniósł swoją dłoń i delikatnie pogłaskał dziewczynę po głowie. Jej włosy były bardzo miękkie i cudownie pachniały. Jak cała ona. Całkowicie zatracił się w tej chwili. Choć jutro elfka nie będzie prawdopodobnie niczego pamiętać i znów stanie sie dla niego oschła i niemiła, w tym momencie nie miało to dla niego żadnego znaczenia. Głęboko oddychając wpatrywał się w gwiazdy na niebie, po raz pierwszy od wielu lat czując się jakby był w domu.