Ziemia Caelum

Nazael wstaje zdezorientowany z ziemi, po czym się rozgląda od razu jednak zauważa, że coś tutaj się zmieniło jednak najgorsze było przeczucie, że stało się coś strasznego, coś czego nie potrafił opisać.
Rozejrzał się bacznie i wtem doszły go dziwne okrzyki z lasu jednak był zbyt daleko aby zrozumieć słowa lekko zdezorientowany usiadł na ziemi rozmyślając o tym co mogło się zdarzyć i czekał na rozwój sytuacji.

Gdy Nyeusi otworzył swe czarne oczyska, zorientował się, że leży w trawie. Nad jego łbem świeciło słońce. Po chwili zdezorientowania poderwał się na chwiejne łapy i stwierdził, że wcale nie jest tam, gdzie powinien. "Co się właściwie stało? I dlaczego boli mnie głowa?" Chwycił się łapą za łeb, a z uchylonego pyska wydobył się cichy pomruk. To było dziwne uczucie, jakby przebiegł po nim tabun oszalałych koni.
Rozejrzawszy się nieco dokładniej, dostrzegł dwóch ludzi całkiem niedaleko. Zbliżył się o parę kroków, tak by słyszeć o czym mówią i nie naruszyć bezpiecznej granicy. Co jak co, ale po człowieku można się wiele spodziewać, a on nie bynajmniej nie czuł się najlepiej.

Baldur obrzucił go badawczym spojrzeniem. Zastanawiał się czy nadaje się na dobrego kompana podczas bitwy.
- Jestem Baldur. - Wyciągnął ręke w przyjaznym geście - Sprowadzę aby swego konia i możemy ruszać. Nagle poczuł, że ktoś lub coś ich obserwuje. Spojrzał w stronę swojego miecza spoczywającego w torbie przy siodle.

Kobieta siedziała przez chwilę spoglądając na innych.
- Co się tu stało do jasnej cholery?- zapytała na głos, chociaż to pytanie kierowała bardziej do siebie niż do innych, pewnie byli tak samo zdezorientowani jak ona.
Westchnęła patrząc w stronę, z której dochodziły dziwne odgłosy i wstała by następnie podejść bliżej ścieżki. Miała ochotę dowiedzieć się co jest źródłem ich dźwięku, jednak pójście tam w pojedynke mogło być nierozsądne. Postanowiła podejść do romawiających mężczyzn, gdy usłyszała jak mówią coś o pójściu w tamtą stronę.
- Czy dobrze słyszałam? Zamierzacie tam pójść? Mogę wam towarzyszyć?

Chłopak obudził się ze strasznym bólem głowy. Stłumił jęk i zaczął głęboko oddychać, czuł że w jego ręce nadal spoczywa miecz, ale nadal nie wiedział gdzie jest. Słyszał jakieś głosy, ale zbyt bolała go głowa aby mógł cokolwiek usłyszeć, zacisnął mocniej oczy starając się skupić na tych głosach. Powoli zaczął rozróżniać niektóre ze słów. Teraz kiedy już słyszał bardziej skupił się na tym by oddychać głęboko i leżeć bez ruchu.

Smok zwrócił teraz oczy na nowo-przybyłą elfkę. Nie był pewien co o niej sądzić, ale skoro chce iść to przecież jej nie zabroni. Chwileczkę, przecież nie wiadomo czy jego też ze sobą wezmą, a on już się czuje jak członek kompanii. Skinął głową usłyszawszy powitanie ze strony człowieka i zaraz spojrzał na las. Te dziwnie głosy wciąż nie ustawały, a zagadka była coraz bardziej zawiła im więcej się o niej myślało.
- Powinniśmy być ostrożni i nie zwlekać długo. - Zwrócił się do młodzieńca - Jeśli pozwolisz Nazaelu, ja również się z wami wybiorę.
Postąpił jeszcze kilka kroków, tak by znaleźć się obok całej grupki.

Gdy tak leżał i śnił przez krótką chwilę przypomniała mu się pewna osoba. Deadalus nie potrafił w żaden sposób wytłumaczyć sobie dlaczego akurat w takim momencie się ujawniła w jego podświadomości. Gdy otworzył oczy, natychmiast jak mu tylko refleks pozwalał zbadał wzrokiem co się stało, jak wygląda aktualnie sytuacja. Zauważył kilka postaci. Nie mógł od razu stwierdzić jakie maja zamiary, ale jeżeli jeszcze się nie po zabijali to raczej na tą chwilę tego nie zrobią. Elf wstał, otrzepał się z ziemi i trawy, która przylegała do jego nóg. Rozejrzał się dookoła i w miedzy czasie westchnął głęboko.