Ziemia Caelum

- Niezły z niego byk ale daje radę. - powiedział Dashe z uśmiechem. - Dobry plan - Rzekł po chwil mężczyzna do Busila. Dashe otrzepał się z piachu i chwycił swój miecz. W duszy miał nadzieję, że uda się jemu i Busilowi przeprowadzić decydującą akcję na rywalu, bo w końcu było ich dwóch, a przeciwnik tylko jeden. Dashe czekał aż Busil zaatakuje rywala, a gdy tak się stanie mężczyzna zaatakuje swoim mieczem z całej siły jaka mu tylko zostało po to aby jednym porządnym atakiem powalić rywala, a najchętniej zabić za to jak nim pomiatał.

Nie było co nad tym długo myśleć, Fricai wedle planu rozpoczął szarże na przeciwnika. Nim zaczął biec, zobaczył w jego oku determinację, wiedział, że może być ciężko, jednak nie powstrzymało go to, a nawet wręcz przeciwnie, spodobało się. Dla takiej chwili, tu przyszedł. Przygotował młot do walki i gdy zbliżył się odpowiednio, by atakować, wyprowadził nim silne uderzenie w brzuch. W takiej sytuacji mógł już go rozwalić, walka miała na celu przejęcie cennych rud metalu, więc strata w takiej sytuacji niewielka.
Jeżeli przeciwnik odparowałby jego atak i za chwilę przekierował się w stronę Dashe'go, Busil był gotowy szybko skoczyć na niego i powstrzymać jego topór.

Tak, był to już koniec. Przeciwnik leżał na ziemi, zajmując znaczną objętość pola walki. W tym samym czasie budził się sekundant, który został jako pierwszy ogłuszony. Nawet nie spojrzał na swojego towarzysza, tylko zwyczajnie skierował się do namiotu. Po tym jak do niego wszedł dało się słyszeć dźwięk łamanej pryczy, co może oznaczać, że poszedł się ponownie kimnąć.
Tłum oblegający arenę z niedowierzaniem przyglądał się zaistniałej sytuacji. Każdy wiedział, co się wydarzyło, lecz nikt nie zareagował w sposób inny niż ciągłe wpatrywanie się w miejsce, na którym jeszcze przed chwilą rozgorzała prawdziwa i dostarczająca wielu emocji walka.
Jako pierwszy wyszedł przed zebraną grupę swoich pobratymców starszawy, ten sam co wcześniej. Lecz tym razem jedynie wytrzeszczył oczy, podrapał się po głowie i zaklął po cichu. Następnie zaniemówił i z otępiałym wyrazem twarzy zerknął na wysłanników Caelumu. Ponownie zaklął. Powoli zaczął się wycofywać, a po chwili zniknął już im z oczu. W ten czas tłum się już po części pozbierał, jeno reakcje były różne. Jedni podchodzili i gratulowali, gdy drudzy czynili to samo co starszawy. Tylko niewielkie grono pomyślało o zajęciu się rannym wojownikiem, rozpłaszczonym teraz  na piachu.
Wrzawa zaczęła opadać, kiedy do Dashe'a i Busila zaczął się przebijać starszawy. Wyraz twarzy mówił jedynie, albowiem że w zupełności nie jest zachwycony wynikiem, ale słowo się rzekło i jego cofnąć już nie można. Przyniósł jakiś pergamin, mówiąc iż jest to do Daresa. Chwilę popatrzył się, jak powoli podnosi się z ziemi jego pobratymiec, jednocześnie po cichu mówiąc do niego i tego, co leżał właśnie w namiocie:
- Z wami się jeszcze rozliczę, z godzin w kopalni. - obrócił się na pięcie i ruszył do miejsca pobytu drugiego wojownika, a na odchodnym do Caelumian mówiąc jedynie:
- Gratulacje.

<Sesja zakończona>
Nagroda:
- Busil (Znacznie przyczynił się do wygrania tej walki. Szczerze mówiąc to właśnie on przesądził o wyniku, więc należałoby go odpowiednio nagrodzić - 75 dukatów)
- Dashe (Sporo oberwał, przez spory czas zbierał ostre baty, jednak można tylko pozazdrościć z jaką determinacją robił to w imię Caelumu - 50 dukatów)