Ziemia Caelum

-Och, świetnie - uśmiechnęła się lekko.
Dołączyła do Morii. Po chwili znowu stanęła. Wydawała się lekko skonsternowana.
-Emm... Mam nadzieję, że nie będzie ci przeszkadzać, jeśli... - kończąc owe słowa zamieniła się w rudego wilka.
W dalekich podróżach wolała przybierać postać wilczyca, gdyż w tedy była o wiele szybsza. I trudno było ją zaskoczyć...

Westchnęła cicho i ponownie przybrała postać dziewczyny.
Gdyby nie prośba Morii wcale bym się tym nie przejęła. Nigdy nie zważała na to by działać ostrożnie i "po cichu". To po prostu do niej nie pasowała. Była zbyt impulsywna, zbyt szalona.
Ale skoro ona tego chciała to chyba ten jeden raz mogła się dostosować. Nie chciała się z nią kłócić, gdyż czerwonowłosa wiedziała co nieco o jej przeszłości. No, i lubiła rozmawiać z innymi, mimo wszystko.
-A więc chodźmy!

Stawiała długie, szybkie kroki przemierzając Smoczą Puszczę w kierunku jeziora. Chciała znaleźć się w jakimś miejscu, w którym dało się pomyśleć w spokoju, a ono wydało jej się najlepszym kandydatem. Przed oczami ciągle widziała karczmarza wykrwawiającego się na podłodze... Ciągle się za to obwiniała i nie wiedziała czy myśleć nad tym dalej, czy zapomnieć.
W końcu ujrzała błękitne wody jeziora i już truchtem dobiegła do brzegu. Kucnęła i zaczęła podziwiać to co było przed nią, z boku, byleby uciec od tego co ją dręczyło. Jednak mimo tego iż bardzo chciała te niechciane myśli i tak powracały.
Po chwili wstała i położyła pusty kołczan oraz łuk na ziemi. Następnie tuż obok wylądowały buty i reszta tego co miała na sobie. Weszła szybko do wody starając się ignorować to jak lodowata była, po kilku krokach zanurzyła się. Był to jak na razie najlepszy sposób by nie myśleć... Nawet jeśli miałaby zamarznąć. Przepłynęła kawałek po czym wyszła nie mogąc znieść zimna. Ubrała się mimo tego, że była ciągle mokra, przełożyła kołczan i łuk przez plecy, a następnie pobiegła do jednego z drzew wspinając się nań. Usiadła na jednej z grubszych gałęzi, a swój łuk i kołczan powiesiła na chudszych. Oparła się o konar i przymknęła powieki.
Obudziła się wiele godzin później na ziemi, widocznie sen jej był tak wielce mocny, że upadku nawet nie poczuła. Przeciąganęła się leniwie rozglądając się dookoła. Zrobiła kilka skłonów po czym ściągnęła z drzewa swoje rzeczy. Znowu nadszedł ten czas gdy musiała wymyślić gdzie iść i co robić... Ale nie było przecież gdzie... wszystko wydawało się takie nijakie.
W końcu zdecydowała - udała się w stronę Stolicy...
...choć zatrzymała się na sekundę pod pobliskim drzewem widząc coś ukrytego w jego cieniu. Zerwała kilka listków hilassum i włożyła do sakiewki.

Ostatnio edytowany przez Airi (2013-04-16 17:24:52)

Dares spokojnym i wolnym krokiem podszedł nad sam skraj jeziora, po czym usiadł i zaczął odpoczywać po kolejnym nużącym dniu. Spojrzał na taflę wody, puścił kaczkę, a następnie znudzony przyglądał się niebu.
Po chwili przypadkiem zerknął w stronę Sunako, a następnie natychmiast odwrócił wzrok.
- Sunako? - spytał się niedowierzająco.

- Cóż, niedaleko miałem coś do roboty, a że byłem lekko zmęczony i chciałem ochłonąć, więc wybrałem się tutaj - rzekł - A z tego, co widzę to ty też chyba chciałaś się zrelaksować, nie mylę się? - powiedział, uśmiechając się, jednocześnie całując rękę, którą ta położyła na jego ramieniu.
- Tak, czy tak. Oboje chcieliśmy trochę odpocząć - roześmiał się, przy czym położył się na skraju jeziora.

Dares w ogóle nie zareagował. Wciąż jedynie wpatrywał się w tafle rozbujanej wody, od których odbijały się promienie słoneczne, która odrobinę go oślepiały.
Po chwili przytulił do siebie Sunako i położył swoją głowę na jej. Przez moment leżał tak, a następnie rzekł:
- Ten czas zbyt szybko płynie.

Baldur galopował na swoim rumaku Primerze oddalając się od miasta. Niedawno przybył do Caulem, nia znał okolicznych terenów.
- Za bardzo oddaliłem się od miasta. Zgubiłem droge... - Zaklnął pod nosem.
Głęboko wciągnął powietrze do płuc.
- Ten charakterystyczny zapach. Coś mi przypomina... - Nagle przypomniał sobie jak jako mały chłopiec jeżdził do dziadka nad jezioro. - Jezioro! - Popędził konia kierując się w tamtą strone.

Spokojnie poluzowała wodze, by koń szedł swoim tempem i by dać mu trochę luzu. Wyszła z krzaków nie spodziewając się tu nikogo, ale nagle ujrzała wypoczywającego na plaży młodzieńca. Wystraszyła się trochę. Również  koń drgnął niebezpiecznie. Na szczęście to tylko małe szarpnięcie. Poprowadziła Eaza bliżej mężczyzny. Po chwili dopiero odgadła, że to Dares.
- Dzień dobry! - powiedziała w półuśmiechu. Nie chciała zdradzać zbytnio swoich emocji, gdy on potraktował ją kilka razy bardzo chłodno.
Chciała jak najszybciej stąd odjechać, ale żeby głupio nie wyglądało jechała dalej stępem.  Jeśli Dares czegoś chce, to na pewno powie. Jeśli nie, to przynajmniej oszczędzi niepotrzebnej paplaniny.
Miała w zamiarze ominąć chłopaka i jechać dalej lasem. Już właściwie była za nim, centralnie patrząc się w jego plecy.
Czy chłopak ją zatrzyma?

Ostatnio edytowany przez Ali Baba (2013-10-07 01:03:12)